Program ograniczania picia

Czym jest Program Ograniczania Picia?

Program Ograniczania Picia (POP) należy do tzw. programów redukcji szkód i opiera się na filozofii, że każda zmiana w kierunku poprawy wzoru picia, jest dobra i należy ją docenić. Program Ograniczania Picia pozwala przedłużyć życie i poprawić komfort funkcjonowania klienta i osób mu bliskich. Podejście to ma naukowo potwierdzoną skuteczność I narodziło się w Stanach Zjednoczonych. Programy Ograniczania Picia są od lat z sukcesem realizowane w Wielkiej Brytanii i krajach niemieckojęzycznych.

Sojusz terapeutyczny buduje się od zrozumienia motywów, dla których klient zgłosił się po pomoc, poprzez wspólną eksploracją problemów klienta oraz tego, jaki wpływ na te problemy może mieć picie alkoholu. Wielu klientów, u których picie alkoholu nadal spełnia pozytywną funkcję, zanim rozważą opcję abstynencji, muszą odpowiedzieć sobie na pytanie, “czy mogę kontrolować picie?”. Odpowiedź zwykle pojawi się w efekcie bezpośredniej próby ze wsparciem terapeuty, której towarzyszyć będzie między innymi nauka kontrolowanego picia.

Na czym to polega?

Program Ograniczania Picia należy do tzw. programów krótkoterminowych – 10 do 12 spotkań, podczas których wypracowywane i wdrażane są:

1. cele i motywacja do zmian,
2. wyzwalacze i zdrowe sposoby radzenia sobie w trudnych sytuacjach (związanych nie tylko z piciem alkoholu),
3. metody oparcia się presji, by pić,
4. sposoby spożywania alkoholu, czyli limity:
   – rodzaju i ilości spożywanego alkoholu,
   – długości i tempa picia,
   – okoliczności i otoczenia picia,
   – prędkości i częstotliwości picia ,
   – czasu i miejsca picia,
   – inne np. związku z samopoczuciem, nastrojem oraz innymi aspektami funkcjonowania i życia.
5. narzędzia do samoobserwacji zarówno codziennego funkcjonowania, jak i rezultatów wprowadzanych zmian – dzienniczki, notatki (w formie tradycyjnej i on-line),
6. nagrody za zaangażowanie i postępy w procesie zmian ,
7. budowanie i korzystanie z siatki wsparcia (wsparcie emocjonalne i zadaniowe),
8. przyjemności bez alkoholu i rozwiązania co zamiast alkoholu,
9. zasady zdrowego życia – zadbanie o sen, pożywne jedzenie, odpoczynek, regulowanie napięcia i funkcjonowanie w sytuacjach emocjonalnych lub zaburzeń nastroju.

 

Program Ograniczenia Picia może stanowić terapię wspomagającą dla leczenia bezsenności, zaburzeń depresyjnych oraz lękowych u osób nadmiernie spożywających alkohol.

Etapy Programu Ograniczania Picia:

1. Badanie przyczyn zgłoszenia się klienta po pomoc.
2. Nawiązywanie sojuszu terapeutycznego i określenie zasad współpracy.
3. Obserwacja/samoobserwacja oraz analiza wzorca korzystania z substancji oraz funkcjonowania pacjenta.

   DO TEGO MOMENTU KLIENT NIE ZMIENIA NICZEGO W SPOSOBIE PICIA

4. Wyznaczenie i wdrażanie zmian w sposobie spożywania alkoholu.
5. Obserwacja/samoobserwacja funkcjonowania pacjenta w ramach wdrażanych zmian.

 

Klientom, którzy nie byli w stanie nauczyć się kontrolowanego picia, dzięki Programowi Ograniczania Picia i na podstawie własnych obserwacji, łatwiej będzie przekonać się, dlaczego w ich przypadku nie było to możliwe, co w konsekwencji może również przyczynić się do podjęcia przez nich decyzji o całkowitym zaprzestaniu picia alkoholu.

Program Ograniczania Picia bywa krokiem w stronę abstynencji. W trakcie terapii nierzadkim zjawiskiem jest zmiana motywacji z chęci ograniczania picia, do utrzymywania całkowitej abstynencji. Dla części pacjentów ograniczanie może okazać się zbyt trudne, a abstynencja – wbrew pozorom – łatwiejsza do osiągnięcia.

Przeciwwskazania do udziału w Programie Ograniczania Picia:

• ciąża,
• choroby:
  – układu krążenia, m.in. nieustabilizowane nadciśnienie tętnicze, stan po zawale serca i inne uszkodzenia mięśnia serca,
  – neurologiczne, np. padaczka, stan po udarze mózgu,
  – układu pokarmowego, np. choroba wrzodowa, zapalenie trzustki,
  – metaboliczne, np. cukrzyca i zaburzenia funkcji wątroby, np. marskość, zapalenie wątroby, podwyższone stężenia enzymów wątrobowych w surowicy,
  – niedokrwistość,
  – zaburzenia psychiczne, m.in. niedawno przebyte majaczenia alkoholowe lub abstynencyjne napady drgawkowe, inna przewlekła psychoza alkoholowa, znaczące zaburzenia funkcji poznawczych, w tym otępienie, psychozy nieorganiczne (np. schizofrenia, zaburzenia afektywne),
• długotrwałe przyjmowanie leków wchodzących w interakcje z alkoholem – uspokajające, nasenne itp. itd.

Od czego zacząć?

Choć może Cię to zaskoczyć, jednym z dobrych sposobów, by odpowiednio zacząć ograniczanie picia, jest zrobienie sobie chwilowego odpoczynku od alkoholu. Spróbuj nie pić alkoholu przez okres dwóch tygodni. Istnieje kilka konkretnych powodów by to zrobić:

• przełamuje to stare nawyki związane z piciem i stawia Cię na dobrej pozycji startowej, zanim zaczniesz się uczyć nowych,
• jest to sprawdzony sposób, o ile nie stosujesz żadnych leków wspomagających odstawienie (np. środki uspokajające lub nasenne), by ustalić czy nie jesteś fizycznie uzależniony od alkoholu,
• pokazuje to, że jesteś w stanie wytrzymać przez dłuższy okres czasu bez alkoholu,
• pomaga Ci to odkryć, w jaki sposób inne aspekty i sfery twojego życia związane są z piciem oraz zidentyfikować, w jakim stopniu możesz być psychicznie uzależniony od alkoholu,
• być może poczujesz, że lubisz ten stan i postanowisz kontynuować abstynencję.

 

Nie każda osoba, która nadużywa alkohol, postanawia całkowicie z niego zrezygnować. Jeśli masz problem z nadużywaniem alkoholu, jednym z rozwiązań jest całkowite zaprzestanie jego spożywania. Czasem jest to najlepsze i najłatwiejsze wyjście. Jednak nie każdy kto nadużywa alkoholu, postanawia całkowicie z niego zrezygnować. Tak jak umiarkowanie w piciu, tak i abstynencja może być bardzo wymagająca. Z tych oraz innych powodów ludzie starają się ograniczyć i kontrolować swoje picie, zamiast całkowicie wyeliminować alkohol.